Η αρχή της διάκρισης των εξουσιών και η αναμέτρηση με το "παρελθόν"

O πιο δυνατός δεν θα είναι ποτέ αρκετά δυνατός για να μείνει κύριος αν δεν μετατρέψει τη δύναμη σε δίκαιο και την υπακοή σε καθήκον”

Jean Jacques Rousseau (1712 – 1778)

Στο Πνεύμα των Νόμων ο Βαρόνος ντε Μοντεσκιέ διατύπωσε την θεωρία περί της αρχής της διάκρισης των εξουσιών σε νομοθετική, δικαστική και εκτελεστική.

Η συγκεκριμένη θεωρία επικράτησε σε όλα τα κράτη του δυτικού κόσμου από την εποχή της νεωτερικότητας η οποία ορίζεται από το 1789 και αποτελεί θεμέλιο της ευνομούμενης δημοκρατίας αφού θεωρείται ότι διασφαλίζει την ανεξαρτησία των τριών εξουσιών και αποτελεί ασφαλιστική δικλείδα της λειτουργία του πολιτεύματος ώστε καμία από τις τρεις εξουσίες να μην μπορεί να επιβληθεί στην άλλη, από τη στιγμή που και οι τρεις διατηρούν την αυτονομία τους.

Σε όλες τις σύγχρονες δημοκρατίες οι αποφάσεις είτε τις νομοθετικής εξουσίας (Βουλή), είτε της εκτελεστικής εξουσίες (διοικητικές υπηρεσίες) κρίνονται από την δικαστική εξουσία.

Για παράδειγμα η απόφαση της κυβέρνησης για το κλείσιμο της ΕΡΤ προσβλήθηκε από τους εργαζόμενους στο Συμβούλιο της Επικρατείας (στην Ελλάδα λειτουργεί ως «Συνταγματικό Δικαστήριο») ΩΣ ΠΡΟΣ ΤΗ ΝΟΜΙΜΟΤΗΤΑ ΤΗΣ.

Και τουλάχιστον ένα τμήμα της απόφασης δικαίωσε τους εργαζόμενους και «ακύρωσε» τον κυβερνητικό χειρισμό.

Η ΟΥΣΙΑ ΟΜΩΣ ΕΙΝΑΙ ΟΤΙ ΥΠΑΡΧΕΙ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΠΟΥ ΚΡΙΝΕΙ ΤΗ ΝΟΜΙΜΟΤΗΤΑ ΤΩΝ ΑΠΟΦΑΣΕΩΝ ΤΗΣ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗΣ ΚΑΙ Η ΣΥΝΘΕΣΗ ΤΟΥ ΔΕΝ ΑΜΦΙΣΒΗΤΕΙΤΑΙ.

Η FIFA, η UEFA και κατ’ επέκταση η EΠΟ από τη στιγμή που απαγορεύουν την προσφυγή στα πολιτικά δικαστήρια οφείλουν να έχουν δημιουργήσει ένα ανεξάρτητο και αμερόληπτο δικαστήριο το οποίο να έχει αρμοδιότητα να κρίνει την νομιμότητα των αποφάσεών τους και η σύνθεσή του να μην αμφισβητείται.

Σε τελευταίο βαθμό αυτό το δικαστήριο είναι το Διεθνές Αθλητικό Δικαστήριο που εδρεύει στην Λοζάνη (CAS).

Σε πρώτο βαθμό θα έπρεπε να είναι, όσον αφορά στην ΕΠΟ, το Τακτικό Διαιτητικό Δικαστήριο.

Είναι όμως το Διαιτητικό Δικαστήριο της ΕΠΟ ένα «ανεξάρτητο και αμερόληπτο» δικαστήριο;

Ακόμη και αν έχει το δικαίωμα να κρίνει τη νομιμότητα των αποφάσεων του ΔΣ της ΕΠΟ, εγείρονται δύο σοβαρά ζητήματα:

Α. Ζήτημα σύνθεσης

Ενώ το καταστατικό που ψηφίστηκε το 2011 αναφέρει ότι το Τακτικό Διαιτητικό Δικαστήριο είναι ΕΠΤΑΜΕΛΕΣ, σήμερα ΔΥΟ ΧΡΟΝΙΑ ΜΕΤΑ ΤΗ ΨΗΦΙΣΗ ΤΟΥ ΚΑΤΑΣΤΑΤΙΚΟΥ ΠΑΡΑΜΕΝΕΙ ΤΡΙΜΕΛΕΣ.

Επιπροσθέτως ενώ το καταστατικό αναφέρει ότι κάθε «διάδικο μέρος ορίζει από δύο διαιτητές» στον πίνακα με τους διαιτητές του Διαιτητικού Δικαστηρίου υπάρχουν μόνο οριζόμενοι από την ΕΠΟ, τις δύο επαγγελματικές λίγκες, τον ΠΣΑΠ και την ΟΠΠΕ.

Αυτό σημαίνει ότι αν οι ΕΠΣ Κιλκίς και Ηρακλείου προσέφευγαν στο Τακτικό Διαιτητικό Δικαστήριο της ΕΠΟ και όχι στο Ειρηνοδικείο ζητώντας έκπτωση του ΔΣ για παραβιάσεις του καταστατικού και των κανονισμών, θα δικάζονταν από ένα δικαστήριο που θα είχε την εξής σύνθεση: Τον πρόεδρο διορισμένο από το ΔΣ της ΕΠΟ και δύο διαιτητές έναν «υπέρ» της ΕΠΟ και ένα «υπέρ» των δύο Ενώσεων, που και οι δύο θα ήταν επιλογές του ΔΣ της ΕΠΟ, ΣΕ ΑΝΤΙΘΕΣΗ ΜΕ ΟΤΙ ΠΡΟΒΛΕΠΕΤΑΙ ΣΤΟ ΚΑΤΑΣΤΑΤΙΚΟ ΤΗΣ ΕΠΟ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟ ΟΠΟΙΟ ΟΙ ΔΙΑΙΤΗΤΕΣ ΟΡΙΖΟΝΤΑΙ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΔΙΑΔΙΚΟΥΣ.

Με άλλα λόγια, οι διαιτητές που θα υποστήριζαν τις θέσεις των δύο ΕΠΣ κατά τις ΕΠΟ, αντί να οριστούν από τις ΕΠΣ, θα ορίζονταν από την ΕΠΟ!

Το ίδιο θέμα είχε προκύψει τον περασμένο Οκτώβριο όταν ο Παναθηναϊκός προσέφυγε κατά της απόφασης της Super League για την αναδιάρθρωση σε Super League και Football League, αμφισβητώντας τη νομιμότητα της σύνθεσης του ίδιου δικαστηρίου επειδή δεν εφαρμόζεται η συγκεκριμένη διάταξη του καταστατικού (αρ. 41, Ζ, 1) και οι δύο διαιτητές ορίστηκαν από τη Super League.

B. Zήτημα ανεξαρτησίας

Το ΔΣ της ΕΠΟ φέρεται να αντιμετωπίζει το Τακτικό Διαιτητικό Δικαστήριο ως όργανο «υποδεέστερο» που καλείται να εφαρμόζει τις αποφάσεις του.

Αυτό προκύπτει από το έγγραφο με αρ. πρωτ. 14672/2012 και ημερομηνία 9/5/2012 στο οποίο ζητείται από τον πρόεδρο του Τακτικού Διαιτητικού Δικαστηρίου να ακυρώσει αποφάσεις του επειδή υπερτερεί απόφασή του ΔΣ του ΕΠΟ που είναι σε αντίθετη κατεύθυνση από τις αποφάσεις που το δικαστήριο έχει λάβει!

Σε άλλο έγγραφο που έχει ημερομηνία 26/2/2013 και αρ. πρωτ. 7792/2013 ο πρόεδρος και ο εκτελεστικός γραμματέας της ΕΠΟ απευθύνονται στο Τακτικό Διαιτητικό Δικαστήριο και του «προτείνουν» (sic) να εφαρμόσει την απόφαση για την εφαρμογή του «ποδοσφαιρικού μνημονίου».

Εφόσον λοιπόν όπως φάνηκε από τη δευτερολογία του προέδρου της ΕΠΟ, Γιώργου Σαρρή και άλλων ομιλητών (Γραμμένος, Παλάσκας) στη Γενική Συνέλευση της 28/6, υπάρχουν «περιθώρια σύγκλησης» των δύο πλευρών και εφόσον από τη μια πλευρά αυτό σημαίνει την απόσυρση από τα πολιτικά δικαστήρια, για την πλευρά της ΕΠΟ πρέπει να σημαίνει αλλαγές στην λειτουργία του δικαϊκού συστήματος προς την κατεύθυνση του εκσυγχρονισμού, της αμεροληψίας και εν τέλει της Δημοκρατίας που βασίζεται στη διάκριση των εξουσιών και στην ανεξάρτητη Δικαιοσύνη.

Αυτή θα μπορούσε να είναι και η πρώτη αναμέτρηση, η πρώτη ρήξη με το καταδικασμένο και επάρατο «παρελθόν» και τους εκφραστές του που θέλουν να επανέλθουν από τη μια πλευρά, αλλά και τους αναχρονιστές εκπροσώπους του ίδιου «παρελθόντος» από την άλλη, οι οποίοι κληροδοτήθηκαν και βρίσκονται ακόμη και σήμερα σε θέσεις – κλειδιά.

Ο Καντ έλεγε ότι «ο Διαφωτισμός είναι η έξοδος του ανθρώπου από την ανωριμότητα για την οποία ο ίδιος είναι υπεύθυνος».

Ο πρόεδρος της ΕΠΟ, ένας φύσει προοδευτικός άνθρωπος, οφείλει να κάνει το μεταρρυθμιστικό βήμα και να διορθώσει τα λάθη, τις στρεβλώσεις και τις παραλείψεις του «παρελθόντος» και να αποκαταστήσει ότι χρειάζεται στη λειτουργία του δικαϊκού συστήματος του ποδοσφαίρου. Είναι η ώρα.

soccerplus.gr